Рыфмы і рытмы ў гады арытміі...

«...калі не было да каго звярнуцца»

— так называецца зборнік, выдадзены ў 2000 г. у Варшаве. Яго аўтар — ксёндз Уладзімір Мазалеўскі. Парафіяне бярозаўскага касцёла добра ведаюць яго як мудрага чалавека, інтэлігентнага суразмоўцу, але мала хто ведае, што ён яшчэ і паэт. Паэт-філосаф.

Нарадзіўся Уладзімір Мазалеўскі ў 1933 г. у Варшаве. У 1950 г. скончыў Палатынскую калегію ў Вадавіцах і быў прыняты ў семінарыю ксяндзоў-палатынаў. У 1957 г. у Алтажэве атрымаў святарскія пасвячэнні з рук кардынала Стэфана Вышынскага, прымаса Польшчы. Працаваў у Познані, Варшаве, Гданьску, на Мазурах, а таксама быў капеланам у шпіталі і ў дамах розных манаскіх ордэнаў.

У 1969 г. скончыў Люблінскі каталіцкі універсітэт, атрымаў ступень магістра кананічнага права. Завочна вучыўся ў Інстытуце сям’і. З 1976 г. кс. Уладзімір распачаў сваю пастырскую дзейнасць на тэрыторыі Літвы, Украіны і Беларусі (у Баранавічах, Лельчыцах, Жыткавічах і ў Бярозе). Цяпер працуе на Віцебшчыне.

Свае думкі, назіранні святар любіць выказваць на паперы. Ён піша пра Бога, пра сэнс жыцця, дабро і зло, праўду... Сам кс. Мазалеўскі прытрымліваецца такога правіла: «Не дазваляй, каб зло перамагло, але зло дабром перамагай».

Кс. Уладзімір Мазалеўскі Брат-чалавек Паведай мне, брат-чалавек, Аб тым, дзе айчына твая, Дзе сэрца пакінуў навек, Дзе родная змалку зямля. Якія твае карані? Кім дзед і кім прадзед твой быў? У душу сваю зазірні: Што хочаш зрабіць, што зрабіў? Ты, брат — Чалавек! Маеш дар Імкнення да мэты сваёй. Ты думак святых валадар, І той, хто так лічыць, — з табой! Паведай мне, брат-чалавек, Навошта за працай пацеў, Каго палюбіў ты навек, Кім стаць для людзей бы хацеў? Пераклад з польскай мовы Ірыны Богуш Ала Нікіпорчык * * * безабаронная — дашчэнту безнадзейная — да апошняй слязы Божа Божа Божа моцная адзіна — Табою * * * Божа малюся Табе змрокам — глыбокім! — маёй душы малюся Табе святлом сённяшняга дня малюся Табе слязою і ўсмешкаю — якая яшчэ прыйдзе малюся Табе надзеяй і роспаччу малюся Табе радком — вершаваным і закамянелай цішай малюся Табе жыццём і адрачэннем ад яго малюся Табе таполевым пухам і кожным няўлоўным рухам душы малюся Табе паглядам і малюся Сусветам — бязмежна маленне да Цябе Божай Маці Жыровіцкай па гэтых сходках вільготных мокрых такіх ранніх (а сёмай гадзіне) я сыду ў Тваю ваду — у Тваю міласць — я зачарпну Твайго святла у свае далоні і панясу панясу г. Гродна