Мінулым летам у Удзеле, што на Глыбоччыне, адбылася адметная падзея: тут быў асвечаны кляштар Беззаганнай. У той жа дзень удзельнікі прыгожага свята прысутнічалі пры адкрыцці помніка і музея святога Максіміліяна Кольбэ. Вядома, не выпадкова, што ў кляштары Беззаганнай будзе стаяць помнік чалавеку, які не толькі прысвяціў жыццё Найсвяцейшай Панне Марыі, але і распачаў, а потым пашырыў па ўсім свеце прыгожае ў сваім высакародстве Рыцарства Беззаганнай.

Аб’яўленне
Яно адбылося 27 лістапада 1830 года ў капліцы закона сясцёр Міласэрнасці ў Парыжы. Тады перад маладзенькай навіцыяткай Кацярынай Ляборэ з’явілася Маці Божая. Святая Кацярына так апісвала гэтае аб’яўленне: «Падчас вячэрняга разважання я ўбачыла Найсвяцейшую Панну такой незвычайнай прыгажосці, якую немагчыма апісаць словамі. Яна стаяла ў белым адзенні, з белым вэлюмам на галаве, які спадаў да самых ступней. Пад нагамі – зямны шар, дакладней, паўшара, бо я бачыла толькі яго палову, якую абвівала зеленаватая вужака з залатымі плямамі. Рукі Яе... трымалі другі зямны шар з залатым крыжыкам наверсе...

Калі, уражаная аб’яўленнем, я ўглядалася ў Яе веліч, Маці Божая ласкава паглядзела на мяне, а ўнутраны голас прамовіў мне: «Зямны шар, які ты бачыш, уяўляе ўвесь свет і асобна кожнага чалавека». І тут я ўжо не магу апісаць уражання, якое перажыла, убачыўшы цудоўна ззяючыя промні. Тады Найсвяцейшая Панна прамовіла: «Промні, якія сплываюць з маіх далоняў, – гэта сімвалы ласкаў, якімі Я адорваю тых, хто просіць іх у Мяне, а каштоўныя камяні, ад якіх не зыходзяць промні, – гэта ласкі, якіх ніхто не просіць». І дала мне зразумець, якая Яна шчодрая да тых, хто да Яе звяртаецца. Потым наўкола Найсвяцейшай Панны, якая прасцірала рукі да зямлі, з’явіўся пас з надпісам залатымі літарамі: «О Марыя, без граху пачатая, маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае». Потым я пачула голас: «Пастарайся, каб быў адліты медалік на гэты ўзор. Усе, хто будзе яго насіць, атрымаюць шчодрыя ласкі, асабліва, калі будуць насіць яго на шыі. Тых, хто мне верыць, Я адару ласкамі».

З таго часу сціплы медалік Беззаганнай стаўся прыладай надзвычайных ласкаў – духоўных і фізічных. Сотні людзей сведчылі аб тым, што праз пасрэдніцтва Беззаганнай яны атрымалі аздараўленне, выратаванне і асабліва навяртанне. Хутка людзі вельмі трапна назвалі яго Цудоўным Медалікам. Святы Айцец Пій ХІІ, абвяшчаючы Кацярыну Ляборэ святой, сказаў, што медалік нясе людзям «усе духоўныя і фізічныя злітаванні Беззаганнай».

Рыцарства Беззаганнай
Мабыць, няма на свеце католіка, які не чуў бы хоць штосьці пра Рыцарства Беззаганнай, заснаванае святым Максіміліянам Кольбэ ў 1917 годзе. Відаць, гэта таксама не выпадкова, што ў год аднаго з найстрашнейшых пераваротаў у гісторыі чалавецтва, які прынёс столькі бедаў свету, сціплы францішканін стварыў арганізацыю рыцараў Той, якая здольная ратаваць свет ад ягоных памылак, адступніцтваў, цяжкіх грахоў.

Маці Божая ратавала свет, абвясціўшы пра гэта ў Фаціме ў тым жа 1917-м. Але Ёй патрэбны былі такія памочнікі, на чыю бескарыслівасць, ахвярнасць, любоў Яна магла б разлічваць, патрэбны былі сапраўдныя рыцары. І яны з’явіліся – маладыя францішкане, напачатку – маленькая сіратлівая групка. Але гэтыя адважныя рыцары былі гатовыя з дапамогай Марыі і Яе бачнага знаку – Цудоўнага Медаліка – ваяваць супраць зла, што распаўзалася па свеце, нібы тая плямістая вужака пад нагамі Маці Божай у часе Яе аб’яўлення ў Парыжы.

Сваю вернасць Маці Божай Максіміліян Кольбэ пацвердзіў справамі: заснаваннем і пашырэннем Рыцарства Беззаганнай (Militia Immaculatae), а таксама часопісам «Рыцар Беззаганнай», які ў свой час выканаў агромністую задачу па навяртанні тысячаў людзей у розных краінах і нават на розных кантынентах Зямлі. Ён быў верным рыцарам, святы Максіміліян Кольбэ. Апафеозам гэтай вернасці стала ягоная пакутніцкая смерць у Асвенцыме, калі ён аддаў сваё жыццё за іншага чалавека.

Дык што ж трэба для таго, каб быць добрым рыцарам Беззаганнай?

Праграма Рыцарства Беззаганнай
Мэта: намагацца навяртаць грэшнікаў, ерэтыкаў і г.д., асабліва масонаў, імкнуцца да святасці ўсіх пад апекаю і праз пасрэдніцтва Беззаганнай.

Варункі:

1. Цалкам прысвяціць сябе Беззаганнай Маці Божай, каб быць прыладаю ў Яе Мацярынскіх руках.
2. Насіць Цудоўны Медалік.
3. Запісацца ў кнігу Рыцарства Беззаганнай (у мясцовым касцёле).

Сродкі:

1. Па магчымасці раз на дзень звяртацца да Беззаганнай Маці Божай малітвай: «О, Марыя, без граху зачатая, маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае, а таксама за тых, хто ў Цябе паратунку не шукае, асабліва за ворагаў Касцёла і за даручаных Табе».
2. Выкарыстоўваць для справы Беззаганнай усе магчымыя сродкі, якія дазваляюць стан, умовы і абставіны. Галоўныя сродкі – малітва, пакаянне і прыклад хрысціянскага жыцця.
3. Расказваць людзям пра Цудоўны Медалік Беззаганнай Маці Божай.

У Удзеле з’явіліся рыцары Беззаганнай
Напярэдадні ўрачыстасці Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі ў удзельскім касцёле, які носіць імя Беззаганнай, вернікі маліліся навэнну, падчас якой айцец Міраслаў Капчэўскі распавядаў людзям пра Рыцарства Беззаганнай, пра абавязкі і адказнасць ягоных удзельнікаў і пра тое, якія ласкі сплываюць на тых, хто шчыра аддаў сябе пад Яе апеку. А гэтыя ласкі шчодрыя: шматлікія аздараўленні, дапамога ў цяжкай жыццёвай сітуацыі і, што вельмі важна для нашай Бацькаўшчыны, шматлікія навяртанні. Не адна маці горка ды скрушна ўздыхае па сваіх дзецях, што трапілі ў палон атэізацыі, жорсткасці і несправядлівасці гэтага свету, хамства і абыякавасці. Як вярнуць іх да нармальнага змястоўнага жыцця? Што зрабіць, каб аберагчы сваіх дзяцей ад спакусаў свету? У гэтай вельмі нялёгкай і няпростай справе можа дапамагчы Яна, якая не мела на сабе плямы граху, – Беззаганная Панна Марыя. Шчырая малітва з Яе дапамогай выратавала не адну душу, што заблукала ў спакуслівым «шчасці без Бога». Памятайма, што ў сваім аб’яўленні святой Кацярыне Ляборэ Найсвяцейшая Панна паказала, як шмат ласкаў можа даць тым, хто звяртаецца да Яе з просьбаю.

«Прасіце – і атрымаеце, шукайце – і знойдзеце, стукайцеся – і будзе адчынена вам», – гэта заклік Евангелля да ўсіх нас. А прасіць, шукаць і стукацца да Пана Бога, мабыць, надзейней з дапамогай нашай Апякункі, Лекаркі, Суцяшальніцы. У літаніях да Маці Божай Яна мае так шмат імёнаў! Але мы часта проста не паглыбляемся ў іхны сэнс, забываем, што малітва – гэта зусім не замова.

Малітва і разважанні напярэдадні ўрачыстасці Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі ў удзельскім касцёле прынеслі свой плён: 43 парафіяніны пажадалі ўступіць у Рыцарства Беззаганнай. 9 снежня на Святой Імшы ў прысутнасці пробашча, святароў, усіх вернікаў яны ўрачыстым актам аддалі сябе Маці Божай Беззаганнай. Кожны з іх у гэты дзень надзеў на шыю Цудоўны Медалік, каб ужо ніколі не расставацца з ім. Няхай жа Маці Божая заўсёды апякуецца імі, аберагае, пасылае свае ласкі ўзамен на іхнюю шчырую да Яе любоў і вернасць!

Запавет Максіміліяна Кольбэ
«На ўсёй зямлі, дзе ў меншай, дзе ў большай ступені, – пісаў М. Кольбэ, – адбываецца барацьба супраць Касцёла і шчасця душаў. Вораг паказваецца ў розным адзенні і пад рознымі назвамі. Калі бачыш, як хутка распаўсюджваецца зло, часта сціскае душу прыгнечанасць: да чаго ўсё дойдзе? што будзе праз некалькі гадоў? І тады хацелася б сягнуць позіркам у будучыню, убачыць, ці заяснее там яшчэ святло?

Малой веры, чаму сумненне закрадваецца ў тваё сэрца? Усюды нясіце любоў і давер да Беззаганнай і ўбачыце, што хутка з вачэй самых закаранелых грэшнікаў пацякуць слёзы пакаяння...

Перадусім, Беззаганнай трэба давяраць кожную справу, якую мы збіраемся пачынаць, асабліва, калі гэта тычыцца «здабывання» для Яе душаў. А потым выкарыстоўваць кожную магчымасць для распаўсюджвання ўшанавання Маці Божай і любові да Яе. Няхай кожны ўспрымае сваіх родных, знаёмых, сяброў, супрацоўнікаў, а таксама месца свайго жыхарства як тэрыторыю сваёй місіі, каб «здабыць іх для Беззаганнай». Сапраўды, не трэба шмат часу, каб назаўсёды аддаць сябе Беззаганнай Маці Божай, каб насіць Яе медалік і прамовіць адзін раз на дзень караценькую малітву «О Марыя, без граху зачатая...» Трэба памятаць, што Беззаганная шчодра ўзнагароджвае нават і за найменшую пашану, Ёй выказаную. Няхай жа тыя, сярод каго мы пашыраем Яе валадарства, зробяць хоць што-небудзь для Яе, а Маці Божая ніколі гэтага не забудзе. Яна паступова ўвойдзе ў іхнія сэрцы, ачысціць іх і распаліць шчасліваю любоўю Езусавага Сэрца.

Трэба раздаваць Цудоўны Медалік, дзе толькі можна: і дзецям, каб з пашанаю яго насілі, і старым, і асабліва моладзі, каб пад апекаю Беззаганнай яны мелі досыць сілаў процістаяць, калі навокал столькі спакусаў і пасткаў».

Да ўсяго сказанага хочацца пажадаць айцам францішканам, каб высакародная справа пашырэння культу Беззаганнай Панны Марыі, якую яны распачалі ў Удзеле, знаходзіла усё большы водгук у людскіх сэрцах.