Home Help
Пра нас Аўтары Архіў Пошук Галерэя Рэдакцыя
4(26)/2003
Галерэя
З жыцця Касцёла
Мастацтва
У свеце Бібліі

СУСВЕТНЫ ПАТОП
На шляху веры
Сведчаць архівы
Проза

ТРАЙНЫ АГЕНТ
Паэзія

СІЛА АД РОДНАЙ ЗЯМЛІ

ВЕРШЫ

ВЕРШЫ
Нашы святыні
Мастацтва
Проза

МОЙ БРАТ ДУХОЎНЫ
Культура

Віктар КАРАМАЗАЎ

ЦЕРНІ ШЛЯХУ СТАНІСЛАВА ЖУКОЎСКАГА

Станіслаў Жукоўскі нарадзіўся пад Ваўкавыскам, вырас на Палессі пад Пружанамі ў бацькавым маёнтку Старая Воля, у шляхетнай сям’і. Вучыўся ў Беластоку, Варшаве, у Маскве, як мастак склаўся ў асяроддзі расійскай школы перасоўнікаў. На пачатку ХХ ст. ён быў адным з самых вядомых, у звонкай славе, жывапісцаў, які стварыў сваю мастацкую школу і з першых у паслярэвалюцыйнай Расіі трапіў пад сякеру знішчальнай пралеткультаўскай крытыкі, што масціла айчынным геніям шлях на Салаўкі, на Вішэру, на Калыму. Мастак эміграваў у Польшчу і ў 1944 г. загінуў як польскі патрыёт на барыкадах варшаўскага паўстання. Ён быў сынам Юльяна Жукоўскага, актыўнага ўдзельніка польска-літоўскага руху пад штандарамі Кастуся Каліноўскага.

Церні шляху Станіслава Жукоўскага ў расійскім жывапісе можна, мабыць, параўнаць толькі з цернямі на шляху Левітана, і ёсць свая логіка ў тым, што беларускі паляк стаў вучнем беларускага яўрэя, ізгой знайшоў ізгоя. Жукоўскі быў любімым вучнем Левітана, а Левітан – любімым мастаком і настаўнікам Жукоўскага. У 1920-я гады расійская прэса не абыходзіла ўвагай ніводнай карціны і выставы Жукоўскага – у пейзажы ён лічыўся роўным Левітану і часам пераўзыходзіў яго ў перадачы святла і колеру, у каларыце і тоне. Захапленне адных выклікала раздражненне і помсту другіх. Вакол Жукоўскага не аціхалі страсці.

Для нас, беларусаў, ён – наш, кроўны паляшук, які вельмі любіў Палессе і дзе б ні жыў, прыязджаў сюды, як на радзіму і пісаў, пісаў, пісаў. Ён стварыў сваю карцінную галерэю палескіх балатоў, свой найтанчэйшы жывапіс.

З гэтакім роднасным адчуваннем Станіслава Жукоўскага я напісаў пра яго аповесць «Мой брат духоўны» і прапаную колькі старонак з яе чытачам «Нашай веры».

Віктар Карамазаў.

«Нёман», 1895.

«Лясное возера. Залатая восень», 1912.

«Сакавік».

«Летні дзень», 1913.

«Вялікая гасцёўня ў Брасаве», 1916.


 

 

Design and programming
PRO CHRISTO Studio
Polinevsky V.


Rating All.BY