Home Help
Пра нас Аўтары Архіў Пошук Галерэя Рэдакцыя
1(11)/2000
На кніжнай паліцы

ЭНЦЫКЛІКА FIDES ET RATIO
З жыцця Касцёла

ГЭТА МЕСЦА — СВЯТОЕ
Мастацтва

«MAESTRO ВАЛЕНЦІ»

«І ПАЧУЛА ГОЛАС...»

«ПЕРАКАЗАНАЯ ПАМЯЦЬ»
Роздум аб веры

ШЭСЦЬ ПРАЎДАЎ ВЕРЫ
Нашы святыні
Проза

ПІСЬМЕННІК ІГНАЦЫЁ СІЛОНЭ
Да юбілею 2000 Года
Паэзія

ВЕРШЫ

ВЕРШЫ
Постаці

ДАРОГА АПОСТАЛЬСТВА
Погляд збоку

Аксана ДАНІЛЬЧЫК

ПІСЬМЕННІК ІГНАЦЫЁ СІЛОНЭ

Італьянскі пісьменнік Ігнацыё Сілонэ (сапр. імя Сэкандзіно Транквіллі) нарадзіўся ў 1900 годзе ў правінцыі Аквіла (Абруцца) і там жа атрымаў пачатковую адукацыю. Рана страціў бацькоў і далей вучыўся ў пансіёнах, затым перапыніў навучанне і пераехаў у Рым, дзе падчас першай сусветнай вайны (1917) працаваў у перыёдыцы сацыяльнага і пацыфісцкага кірунку. З прыходам фашызму разам з Антоніо Грамшы стаў актывістам падполля і ў хуткім часе мусіў пакінуць краіну. Пасля кароткага знаходжання ў Францыі пасяліўся спачатку ў Лукарна, потым у Цюрыху, дзе пражыў пятнаццаць гадоў. У гэты час распачалася яго актыўная пісьменніцкая дзейнасць. Лёс склаўся такім чынам, што многія творы пісьменніка спачатку выйшлі на замежных мовах, напрыклад, «Фантамара» (1933), «Хлеб і віно» (1936), «Школа дыктатараў» (1938), «Насенне пад снегам» (1941), драматычны твор «І ён схаваўся...» (1944). Літаратурная і публіцыстычная творчасць прынеслі пісьменніку шырокую вядомасць; яго кнігі ў перакладзе на польскую мову беларускія пісьменнікі чыталі яшчэ напрыканцы 30-х. Максім Танк згадваў у дзённіку, што аповесць «Фантамара» зрабіла на яго незабыўнае ўражанне.

Сілонэ вярнуўся ў Італію пасля вызвалення краіны і цалкам прысвяціў сябе літаратурнай і публіцыстычнай дзейнасці. З-пад яго пяра выйшлі новыя раманы і эсэ: «Прыгаршчы ажынаў» (1952), «Сакрэт Лукі» (1956), «Лісы і камеліі» (1960), «Запасны выхад» (1965), «Здарэнне з бедным хрысціянінам» (1968).

Памёр Ігнацыё Сілонэ ў Жэневе 22 жніўня 1978 года.

* * *

У аснову апошняй кнігі Ігнацыё Сілонэ «Здарэнне з бедным хрысціянінам» ляглі сапраўдныя падзеі. Бедны хрысціянін — гэта не хто іншы, як П’ер Анджалерыё з Маронэ, папа «вялікай адмовы», што ўзышоў на папскі трон пад імем Чалясціно V у выніку канклава, які доўжыўся два гады. Чалясціно V быў папам з 5 ліпеня да 13 снежня 1294 г. Цікава, што Дантэ ставіўся да яго адмовы ад папства як да «маладушнасці», у той час як Петрарка яе ўхваляў. Для Ігнацыё Сілонэ папа Чалясціно V — гэта народ і сам пісьменнік, а Баніфацый рэпрэзентуе тую сілу, барацьба з якою часта мае трагічны фінал. Раман часткова напісаны ў драматургічнай форме.

Прапаную ўвазе чытачоў урывак з твора ў сваім перакладзе.

Ігнацыё СІЛОНЭ. ЗДАРЭННЕ З БЕДНЫМ ХРЫСЦІЯНІНАМ


 

 

Design and programming
PRO CHRISTO Studio
Polinevsky V.


Rating All.BY