Паэт Тамаш Агатоўскі нарадзіўся 24 верасня 1966 года – у гэты дзень яго вершы надрукаваў «Глос Ольштыньскі»: паэт нараджаецца разам са сваім словам... З 1968 года жыве ў Познані. Скончыў факультэт журналістыкі і палітычных навук Варшаўскага універсітэта. Піша таксама прозу, публіцыстыку, фельетоны. Сябра Саюза польскіх літаратараў і Саюза журналістаў. Аўтар сямі томікаў паэзіі: «Спачатку было маўчанне», «Які быў бы агонь», «Я, меншы брат Слова» і інш. Вершы Т.Агатоўскага перакладзены на грэцкую, украінскую, літоўскую, рускую, румынскую, англійскую, нямецкую, італьянскую і шведскую мовы.

Я пастыр маіх дзён загадваю высячы помнік слова У форме маста і шлюбу і мяча слёзаў ружы сонца твараў у форме сада акопаў гадзінніка У форме пагібелі алтароў жамяроў сцяжкоў гусарскіх кніжак і ракетаў помнік вандроўкі і прызначэння Вечны камень будоўлі і руінаў

Цытадэлі і трупы ляжаць у травах, а маткі далей нараджаюць новых жаўнераў, не перасольваюць слёзы, усё яшчэ мала пацераў. Следам крочаць, як з пяском у вачах, кіпцюр ільва тырчыць з кожнага языка, вежы капліцаў нясуць у далонях. Ідуць з паходнямі помнікаў, з міласцю Божай на тварах. Наступныя. Наступныя. Наступныя...

Бачыў матку ў хуткім цягніку стаяў на пераездзе з хворым сэрцам Не пытала адкуль маю кветкі на перонах вакзалаў хто мне куфаль піва паставіў у аэрапорце Не пытала колькі мне гадоў і чаму я плачу калі нішчу машынапіс Бачыў я матку у цягніку хуткім бег следам па шпалах цалаваў край Неба

Цвярдзей і цвярдзей бетонныя ходнікі замучаны дзень складвае вейкі як канцы белы клунак Засынаюць псальмы званоў касцёлаў нічыя рука лічыць манеты А малітва як подушка на картонным ложку

Гэткі твой крыж заслугі мой камень што ляжыш а на табе жыццё адпачывае

Каскі хмараў навальваюцца на лес неба ў грымотах Каскадзёр вецер ламае сукі і галіны скруціўся Тамаш над ракой веры Рака поўная жаху святых рыбаў бразгае берагамі Прайшла паводка бяжыць дзень за днём пазней Тамаш памёр кепска было яму з намі

Ты ёсць целам, якое нарадзіла цела, подыхам, які нарадзіў подых, адлівам, які нарадзіў прыліў, а прыліў той будзе адлівам, і адліў той будзе прылівам. Матка нагляду Зямлі міласэрнай міласці босыя ногі, а сэрца ў цернях.

Ляцяць бяздомныя птахі – у свет са святой Ітакі.