 |
|
Мульцімоўна
Часам я злуюся на цябе
бо ты з іншымі размаўляеш на той жа самай мове
бо ты іншым гаворыш тыя ж самыя словы
бо ў нас няма словаў
якія належаць толькі нам
і больш
нікому
|
|
Меню
Я мушу выесці
з цябе маё сэрца,
даўжэй за год не павінна
трываць адзінота,
тэрмін прыдатнасці датычыцца
супавых кубікаў
|
|
Ураджай
Цяпер далікатныя машыны
выціскаюць сок
зубцы цэнтрыфугі рвуць
амаль што без сілы
амаль што белую
абрыкосавую мякаць;
я з’ела б
і лісце
|
|
Вавёркі
Знойдзеныя
жанчынай у парку
яны па чарзе
бяруць у яе
з далоняў
грэцкія арэхі
гэта сапраўдныя
дзікія, кажа яна
|
|
Імпульс
Сябе не разумею я
чаму не жыву я
як казуля
ў снезе
ніколі не было б мне
холадна ў лесе
цяпер я мерзну
|
|
Успамін
Я нахіляюся
да старога верша
ў пыле пад лаўкай
нельга думаць
кажаш ты, захавай яго
ён мае нашчадкаў,
твары, пыльныя насы
ветлівыя хвасты
як нованароджаныя мышы
ці скарпіёны
ўецца
ў светлым узоры
ўпаўшага з ног
наведвальнікаў
слою
я не хачу
прасіць іх зняць абутак,
мне падабаецца
дзьмуць на старое
пакуль яно не страціць футра;
потым скамячанае
засунуць у бот
|
|
Часта я прагнула
зімы
сярод лета
часта вясной
дзён як вялізныя кавалкі
вільготнай ваты
якія я
абпальваю ўжо
адным-адзіным
пацеючым пальцам
|
|
Хто
Сапраўды магло б здарыцца
што я сёння
ў гэты светлы дзень
калі зоркі ўжо даўно
сцёртыя адтуль зверху
і месяц недзе ў іншым месце
зводзіць кагосьці з глузду
што я сёння
нарэшце проста
проста так
зраблюся ваўкалакам
у мяне вырастуць зубы
лапы на тоўстых падушачках
кіпцюры даўгія
нібыта лёзы
і вушы з завостранымі канцамі
з поўсці
што я сёння
ў гэты светлы дзень
стаю на даху
выю і кажу:
я больш не магу
ўспомніць
|
|
Пераходны сезон
Раптоўна наступае лета
я еду з лета ў зіму
ў зімы пяшчотны твар
няма валасоў
няма брата ці сястры
зіма шукае сабе сваё лета
ў цёплых бязветраных кутках
наверсе на роўных месцах лугу
цісне руку ўцёсу
за каленам яліны
лета трымае сваю зіму
ў ценю ў лужынах
і шэрых гурбах снегу за
аўтавакзалам; на ніжнім баку
возера
калі б яго перавярнулі
знайшлі б вечны
расплаўлены снег
|
|
Першы дзень
новага года
Усё зусім па-іншаму;
кава зроблена
сок выпіты
яйка зварана,
сонечнае святло
як першы краявід,
амаль няма машынаў
на антэнах птушка
яна памахвае хвастом,
чорная; гатовая да ўзлёту,
прызямленне на даху
насупраць нехта прадае сваю хату
вусна і пісьмова,
цудоўна было б, калі б цяпер
тут быў пляж
з пачышчанымі зубамі
ты кладзешся
ў самае бяспечнае месца,
учарашняя парфума
паміж коўдрамі
|
Пераклад з нямецкай мовы
Алены Сямёнавай-Герцаг.
Паводле зборніка вершаў
«Шчаслівыя бастарды».
Выд. «Отто Мюлер Ферлаг», —
Зальцбург — Вена, 2011 г.
- «Mal del paese» (італ.) — «туга па радзіме», «настальгія» (заўв. перакл.).
|
|
