Home Help
Пра нас Аўтары Архіў Пошук Галерэя Рэдакцыя
2(8)/1999
На кніжнай паліцы

ЭНЦЫКЛІКА FIDES ET RATIO
З жыцця Касцёла

«БОГ – ГЭТА ЛЮБОЎ»

ДА ХВАЛЫ АЛТАРА
Постаці

МАЦІ АПАЛОНІЯ

СВЯТАР І ПІСЬМЕННІК

АПАВЯДАННІ
Да юбілею 2000 года
Мастацтва
На кніжнай паліцы
Роздум аб веры

ШЭСЦЬ ПРАЎДАЎ ВЕРЫ
Паэзія

ВЕРШЫ
Нашы святыні

БАРАНАВІЦКІЯ КАСЦЁЛЫ
Па старонках старых выданняў

«BIEŁARUSKAJA KRYNICA»
Haereditas
Традыцыя

КРЫЖ З РУЖОВАГА ВАЛУНА
З жыцця Касцёла

FIAT FOLUNTAS TUA...

«... Таму, ужываючы паўнату нашай Апостальскай улады, устанаўліваем цябе, умілаваны сын, дапаможным біскупам Пінскай дыяцэзіі лацінскага абраду, адначасова адорваючы цябе тытулам неіснуючай сёння архідыяцэзіі Бланданы...», – з абвяшчэння булы Святога Айца Яна Паўла ІІ распачаўся абрад кансэкрацыі новаменаванага біскупа – айца Казіміра Велікасельца, які з рук кардынала Казіміра Свёнтка і нунцыя Апостальскай Сталіцы Дамініка Грушоўскага прыняў біскупскую сакру ў базыліцы меншай – старажытнай Пінскай катэдры. Ва ўрачыстасці прымалі ўдзел ардынарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп А.Кашкевіч з дапаможным біскупам А.Дзямянкам, госці з Польшчы – біскуп Элцкай дыяцэзіі Э.Самсэль, дапаможны біскуп Люблінскай дыяцэзіі Р.Карпіньскі, прадстаўнікі закону дамініканаў і іншых кангрэгацый і законаў, больш за 60 святароў з дыяцэзій Беларусі, шматлікія вернікі.

Няпросты быў шлях да святарства айца Казіміра. Нарадзіўся ён 5 мая 1945г. у в.Стараволя Пружанскага раёна. Бліжэйшы касцёл, які яшчэ дзейнічаў, быў у Кобрыне. І, напэўна, яшчэ тады, калі бацька вазіў яго на ровары за дзесяткі кіламетраў у гэты касцёл, нарадзілася яго глыбокая вера. Нягледзячы на атэістычнае процістаянне, гэтая вера развівалася, дапамагала выстаяць падчас службы ў войску, дапамагла і падчас цяжкай працы на будоўлі ў Вільні. Менавіта ў Вільні, молячыся перад абразом Маці Божай Вастрабрамскай, Казімір прасіў, каб Найсвяцейшая Панна дапамагла распазнаць волю Божую; менавіта там узнікла яго пакліканне да святарства. «Будзь воля Твая», – паўтарыў ён услед за Марыяй, у апеку якой мама аддала будучага святара яшчэ ў маленстве. У Вільні ён пазнаёміўся і з айцамі-дамініканамі, з якімі пазней звязаў свой святарскі лёс.

Але, відаць, аднаго паклікання было недастаткова. Бог выпрабоўваў яго намер яшчэ некалькі гадоў. Тры гады ўлады не давалі дазволу на паступленне ў Рыжскую семінарыю, але а. Казімір не марнаваў часу: разам з цяперашнім біскупам А.Дзямянкам нелегальна вучыўся ў доктара тэалогіі ксяндза В.Пянткоўскага (парафія Мядзведзічы), адначасова працуючы качагарам.

Урэшце, у 1981г. Казімір Велікаселец быў прыняты ў Рыжскую семінарыю. Падчас свае вучобы ў семінарыі а. Казімір склаў першыя законныя шлюбы ў манаскі ордэн айцоў-дамініканаў. Пасля заканчэння Рыжскай семінарыі (у 1984г.) у дзень Святой Тройцы быў высвечаны кардыналам Ю.Вайвадсам і атрымаў прызначэнне ў сваю першую парафію. Гэта была парафія Св.Тройцы ў Ішкалдзі. Пад духоўнай апекай а.Казіміра былі таксама Юшкавічы, Гарадзішча, Сталавічы, Паланечка, Новы Свержань, Гарадзея, Карэлічы, Мір, Ганцавічы, бо ў той час святароў катастрафічна не хапала і кожны з іх абслугоўваў многія адлеглыя парафіі. Акрамя душпастырскага служэння, а. Казімір займаўся адбудоваю і рамонтам святыняў.

У 1992г. ён быў прызначаны Генеральным вікарыем для Пінскай дыяцэзіі, адначасова выконваў абавязкі дэкана Баранавіцкага дэканату і пробашча касцёла Узвышэння Святога Крыжа ў г.Баранавічы.

«Будзь воля Твая», – такія словы абраў айцец Казімір для свайго біскупскага герба, а значыць і для свайго душпастырскага служэння.

«Чалавек малітвы», – так называюць айца Казіміра святары.

«Гэта святы святар, ён столькі навярнуў да веры самых зацятых грэшнікаў», – гавораць пра яго былыя парафіяне.

«...Дарагі брат, тыя святарскія дабрадзейнасці, якія ты праявіў, усе поспехі і прыроджаныя здольнасці старайся прымяняць, клапоцячыся аб святарах і верніках, аднаўляючы дабрадзейнасці і з яшчэ большай руплівасцю служачы Хрысту. Дадзена ў Рыме, у св.Пятра, дня 6 мая 1999г., Пантыфікату Нашага 21 года»...

Ва ўрачыстай гаміліі ў часе Святой Імшы ксёндз-біскуп А.Дзямянка засяродзіў сваю ўвагу на вялікай і адказнай ролі біскупства ў жыцці паўсюднага Касцёла. Ён, у прыватнасці, сказаў:

«...Знамянальна, што наш брат прымае сёння сакру ў гэтай цудоўнай святыні з 600-гадовай гісторыяй. Яе муры захоўваюць памяць аб многіх верных Слугах Евангелля, пачынаючы ад св.Андрэя Баболі ажно да святароў – мучанікаў за веру апошніх дзесяцігоддзяў, якія сваім жыццём і сваёй ахвярнасцю засведчылі вернасць Хрысту. У гэтых жа мурах сёння, напрыканцы ХХ стагоддзя, а.Казімір прымае новую высокую годнасць у Касцёле і намашчэнне Святога Духа, каб з яшчэ большаю адказнасцю і моцай працягваць справу дванаццаці Апосталаў і выконваць місійны наказ Хрыста, які з гэтым наказам асабліва звяртаецца да біскупаў: «Ідзіце на ўвесь свет і абвяшчайце Евангелле ўсялякаму стварэнню» (пар.Мк 16,15). Прыняцце біскупства павінна паўплываць не толькі на асобу самаго а.Казіміра, але таксама на Касцёл мясцовы і паўсюдны, за які Яго Эксцэленцыя прымае адказнасць разам з усёй Калегіяй Біскупаў на чале са Святым Айцом.

Дарагі айцец Казімір! Ты атрымліваеш сакру біскупа ў дзень нараджэння св.Яна Хрысціцеля, які пракладаў сцежкі Збавіцелю свету. Заданне св. Яна выконвалася ў Касцёле ва ўсе вякі, аднак сёння такое супадзенне набывае глыбокі сімвалічны сэнс. Прастуйце дарогу Пану да ўваходу ў ІІІ Тысячагоддзе! – вось сучасная місія Касцёла і найважнейшы абавязак біскупа. Таму жадаю табе з новай сілай Духа Святога адважна ісці дарогай Яна Хрысціцеля і быць «голасам, які кліча ў пустыні» (пар.Ян 1, 23).

Выконвай сваю службу ў імя Айца, якога ў Касцёле прадстаўляеш, і ў імя Ягонага Сына Езуса Хрыста, якога ўладу – настаўніцкую, святарскую і пастырскую – выконваеш, і ў імя Святога Духа, які ажыўляе Касцёл Хрыста і сваёй ласкай перамагае нашую слабасць».

Пажадаем жа і мы новаменаванаму біскупу Казіміру, каб ён змог як мага паўней выканаць Божую волю і каб дапамагаў нам, вернікам, вучыцца заўсёды і ва ўсім распазнаваць яе.


 

 

Design and programming
PRO CHRISTO Studio
Polinevsky V.


Rating All.BY