РАЗВАГІ ПРА СМЕРЦЬ

[...] ІІ. Mysterium Paschale 1. Не затрымаць і не спыніць бег часу. Ён мінае, імчыць наўкола, стварае поле, у якім мінаеш сам, прыміраны з усім, бо штосьці ж і ўзрастае разам, бо свет расце навокал. І ўва мне з мінулага штось застаецца, а нешта і з прадвесця: бег часу – ён жа і ўздымае. Хады яго змагчы не ў сілах, яна далей імкне, ніжэй ты ападаеш, і гэта ведаеш напэўна. Ты прахам станеш, і гэта ведаеш напэўна. Жывеш бліжэй да смерці, штодня – да будучыні бліжай, яна ўвесь час услед табе ступае. [...] 2. Mysterium Paschale – таемнасць Пераходу, у якой парадак прамінання адваротны, бо прамінаем ад жыцця да смерці – такі ўжо досвед і рэальнасць. Праз смерць і да жыцця – вось таямніца. [...] 1975 г.