СВЕТЛАЙ ПАМЯЦІ ЯНКІ БРЫЛЯ

Вы — як крона таго адзінокага дуба, які на раўніне Радзімы любай вякуе вякі. Плёны Вашага смелага духу не ў людскім пчаліным вуллі — у глыбінях, у сотах спрацаванай зямлі. Вы — не побач кагосьці, Вы ў Радзімы ўнутры у святой глыбачэзнай глыбіне брыл... Гэткі звонку лагодны, бы на Нёмане вір, Вы — незабыўны наш, Янка Брыль. Вы заснулі не ў радзе знакамітых магіл — у Боскім садзе з сяброўкай адно пры адным. Вы — над блакітнай роснай зямлёй белых крыл, Вы — настаўнік вольнай эліты, наш Янка Брыль. Самі «Парастак» памяці аб сабе нам далі, прышчапілі яго на магутным камлі — у сэрцах тых прышчапілі, каго моцна любілі, каб без Вас, як без броду, адны не брылі. Каб былі ўсе нашчадкі па духу, як Вы...

 
Гл. таксама: